Hanneke Boot
Als kind was ik al creatief, ik speelde panfluit en mondharmonica en tekende veel. Mijn aangeboren spierziekte werd echter steeds erger en rond mijn 25e moest ik noodgedwongen overschakelen van tekenen met mijn handen, naar schilderen met mijn mond. Een enorme uitdaging en niemand kan het je leren. Maar ik merkte al snel dat het me dezelfde voldoening geeft; ook als ik met mijn mond schilder vergeet ik alle rompslomp om me heen. Inmiddels kan ik me geen leven zonder mondschilderen meer voorstellen. Ik heb veel te danken aan de Vereniging voor Mond- en Voetschilders. Omdat zij in mijn talent geloofden heb ik een vak; ik ben kunstenaar.
Toen ik de overstap maakte van gewoon tekenen naar mondschilderen, maakte mijn vader een speciale verhoogde tekentafel voor me en ik bleef gewone schilderlessen volgen. De eerste reacties van mijn medecursisten vergeet ik nooit. Ze waren stomverbaasd toen ze me met penseel in de mond aan het werk zagen. Het schilderen ziet er natuurlijk ook wel even anders uit. Tot ik Kees Schut ontmoette had ik zelf ook nog niet eerder een andere mondschilder ‘live’ aan het werk gezien of gesproken. Onze ontmoeting betekende een omslag in mijn leven. Kees vroeg me of ik Remóvos kende. Ik zei ‘Ja, zeker we hebben thuis ook zo’n kalender’. Hij stelde voor mijn naam onder de aandacht te brengen van Remóvos. Na een uitgebreide selectieprocedure door het bestuur in Liechtenstein werd ik aspirant lid en kreeg ik een beurs (stipendium). Om door te groeien tot geassocieerd lid en uiteindelijk vol lid, moet je je op meerdere fronten ontwikkelen. Natuurlijk in je werk, maar ook maatschappelijk. Workshops en lezingen geven, publiciteit voor het vak genereren, prijzen winnen et cetera. Ik ben heel trots op mijn huidige status van geassocieerd lid en wil niets liever dan doorgroeien naar vol lid. Ik hoop dat binnen nu en vijf jaar te bereiken. De Vereniging zorgt met de beurs dus niet alleen voor een inkomen, maar geeft mijn leven ook veel meer inhoud dan ik ooit durfde te hopen. Mijn kunst maakt deel uit van wereldwijde exposities, wordt verstuurd als verjaardagskaart of hangt als onderdeel van een kalender in huizen over de hele wereld. Ik mag workshops geven aan basisscholen en neem deel aan internationale congressen met andere mond- en voetschilders. Ik heb zelfs meegedaan aan een tv programma van Henk Schiffmacher!
Maar ik kan en wil dolgraag meer. Zo zou ik graag andere mensen met een handicap, bijvoorbeeld na een dwarslaesie, kennis willen laten maken met het mondschilderen. En ook hen de kans geven op een leven met een vak. Dat kan echter alleen met steun van onze abonnees. Neemt u een abonnement?
